Bo nieszczęścia chodzą parami

 Słyszeliście o ciągu niefortunnych zdarzeń?

Na pewno słyszeliście...

Każdy nowy dzień zaczyna się od karmienia zwierząt. Koty czekt, psy czekt, kaczki... Zawołałam i przychodzi pięć. Brakuje szóstej. 

W trawie ciężko dostrzeć pióra i krew jak się okazało. Rudy skurwol zakradl się w nocy, przewrócił siatkę i porwał Hannibala. A lubiłam tą kaczkę...

Tego dnia wypowiedział sobie wojnę i podpisał na siebie wyrok.


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Dzień urodzin

 Jeden dzień w roku. Tylko jeden dzień, a może być tak problematyczny. Rozpoczął się świetnie - wychodzę na zewnątrz a tu znajomy widok; pióra, krew, brak dwóch kaczek. Rudy skurwol znowu zaatakował w nocy. Pojechałam do pracy. Zapomniałam kluczy. W biurze nie ma nikogo. Wracam do domu. Benzyna i 2 h w plecy. Urodzinowa kolacja na 20. Dla mnie późno, bo o 5 rano pobudka do pracy. Prezent wybrany przez koszyk allegro. Samodzielnie. Przesłałam tylko dane do płatności.
Czytaj więcej

Wkurwienia ciąg dalszy

 Godzina 5.15 pobudka. Nie, bym tak rekreacyjnie wstawała - jest to czas na szybki ogar siebie i zwierząt,  zanim wyjadę do biura. Darcia mordy w nocy ciąg dalszy, więc z wyspaniem średnio. Zamknięty w sypialni kot zlał się, więc zaczęłam dzień od babrania się w moczu. Mmm, urynoterapia...  Spakowanie, ubieranie, karmienie - w końcu pora wyjścia. Przy w miarę dobrym humorze utrzymuje mnie spotkanie z kuzynka, którą odbieram popołudniu z dworca. W końcu jakiś sprzymierzeniec na tej socjalno-imprezowej wojnie. Tak więc wrzucam rzeczy do samochodu i... Już chcę jechać gdy w ciemności dostrzegam, że samochód zajebany rzeczami od "gości". Miejsce na kuzynkę by było,  ale na jej bagaże? Zapomnij.   Wkurwiona, spóźniona wyładowuję cały szpej.  Wyladowałam.  Wyjeżdżam.  Ciężarówki i dostawczaki wszędzie o tej godzinie.  Jadę. Przede mną ofiara, która zwolniła wlokąc się ustawowe 40 km na godzinę. Mój dezmobil nie wyprzedzi bez długiego odcinku r...
Czytaj więcej

Sam w domu

 Niesamowita jest różnica postrzegania miejca, kiedy wypełniają go ludzie, a kiedy nie ma nikogo. Zostałam sama do poniedziałku, co w sumie... Nie wiem czy jest takie dobre jak mogłoby się wydawać. Wtedy niestety zawsze mnie coś nieciekawego spotyka. Powódź, pożar, porwanie kaczki, ucieczki psów, zwalenie drzewa - powoli kończą się możliwości.   Ból uśmierza negatywne myślenie, może temu się tak nie przejmuję? Dobrze, że nie mam spotkań z klientami - seplenię i ślina cieknie mi z prawego kącika ust. Zęby mądrości postanowiły znowu sobie trochę porosnąć, rozpychajac pozostałe i wyrzynając się przez dziąsła. Bo czemu nie?
Czytaj więcej