8

 Jak ja zazdroszczę ludziom, którzy nie mają tych ostatnich, zjebanych zębów które nie wiedzieć czemu nazywają się "zębami mądrości ". Moje ząbki co kilka lat stwierdzają że przez tydzień będą rosnąć w trybie natychmiatowym, odsłaniając kolejne połacie korony wśród różowych dziąseł. Mija piąty dzień w którym tematem przewodnim jest nie mówienie i nie poruszanie prawej części twarzy.


Mam jednak dobrą wiadomość. 

Ernest zawisł.



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Dzień urodzin

 Jeden dzień w roku. Tylko jeden dzień, a może być tak problematyczny. Rozpoczął się świetnie - wychodzę na zewnątrz a tu znajomy widok; pióra, krew, brak dwóch kaczek. Rudy skurwol znowu zaatakował w nocy. Pojechałam do pracy. Zapomniałam kluczy. W biurze nie ma nikogo. Wracam do domu. Benzyna i 2 h w plecy. Urodzinowa kolacja na 20. Dla mnie późno, bo o 5 rano pobudka do pracy. Prezent wybrany przez koszyk allegro. Samodzielnie. Przesłałam tylko dane do płatności.
Czytaj więcej

Wkurwienia ciąg dalszy

 Godzina 5.15 pobudka. Nie, bym tak rekreacyjnie wstawała - jest to czas na szybki ogar siebie i zwierząt,  zanim wyjadę do biura. Darcia mordy w nocy ciąg dalszy, więc z wyspaniem średnio. Zamknięty w sypialni kot zlał się, więc zaczęłam dzień od babrania się w moczu. Mmm, urynoterapia...  Spakowanie, ubieranie, karmienie - w końcu pora wyjścia. Przy w miarę dobrym humorze utrzymuje mnie spotkanie z kuzynka, którą odbieram popołudniu z dworca. W końcu jakiś sprzymierzeniec na tej socjalno-imprezowej wojnie. Tak więc wrzucam rzeczy do samochodu i... Już chcę jechać gdy w ciemności dostrzegam, że samochód zajebany rzeczami od "gości". Miejsce na kuzynkę by było,  ale na jej bagaże? Zapomnij.   Wkurwiona, spóźniona wyładowuję cały szpej.  Wyladowałam.  Wyjeżdżam.  Ciężarówki i dostawczaki wszędzie o tej godzinie.  Jadę. Przede mną ofiara, która zwolniła wlokąc się ustawowe 40 km na godzinę. Mój dezmobil nie wyprzedzi bez długiego odcinku r...
Czytaj więcej

Sam w domu

 Niesamowita jest różnica postrzegania miejca, kiedy wypełniają go ludzie, a kiedy nie ma nikogo. Zostałam sama do poniedziałku, co w sumie... Nie wiem czy jest takie dobre jak mogłoby się wydawać. Wtedy niestety zawsze mnie coś nieciekawego spotyka. Powódź, pożar, porwanie kaczki, ucieczki psów, zwalenie drzewa - powoli kończą się możliwości.   Ból uśmierza negatywne myślenie, może temu się tak nie przejmuję? Dobrze, że nie mam spotkań z klientami - seplenię i ślina cieknie mi z prawego kącika ust. Zęby mądrości postanowiły znowu sobie trochę porosnąć, rozpychajac pozostałe i wyrzynając się przez dziąsła. Bo czemu nie?
Czytaj więcej